Yalan Şiiri - Ayten Özgün

Hava buz gibi soğuk
İliklerime kadar işledi
Ama kimin umurunda
Bu gece
Ayrılığımızın yıl dönümünü kutluyorum
Issız ve boş sokaklarda
Tek başına ellerim cebimde
Saatlerdir dolaşıyorum
Dudaklarımda şarkımızın ıslığı
Geceyi ikiye bölüyor
Bana şöyle söylerdin hani
Hiç ayrılmayacağız biz
Hasret bize yakışmaz derdin
Kocaman bir yalan
Beni böyle per perişan
Kırık dökük bir halde
Bırakıp gitmeler neden
Yakıyor yakıyor genzimi
Nasıl bir gece bu böyle
Biliyormusun
Gülümserdin yüzüme ama
Ellerimi hiç tutmadın sen
Bende korktum tutmaya ellerini
Yalandı gülümsemelerin yalan
Özlemin yakıyor yüreği mi
Gülüşlerimi nerede bıraktım en son
Hatırlamıyorum
Dilim lal olmuş yüreğimse kor
Ardımda bir öz geçmişim
Önünde yarınlar var
Bu günü sorma o sendin
Şimdi önümden akıp giden
Vakit gece yarısını geçti
Yetim kalan sevdamla ben
Hala sokaklardayım
Yürüyor yürüyorum
Kahretsin seni hala seviyorum