Yalan Şiiri - Cahit Konut

Yalan ile laf atanlar,
Kuruca bir söz gibidir.
Havada yumruk tutanlar,
Ağırlığı toz gibidir.

Bir gün doğru, bir gün yalan,
Er sayılmaz, eğri olan.
El üstünde karayılan,
Yüreklerde buz gibidir.

Kurusıkı, içi boştur,
Bir kaltaban, bir sarhoştur.
Daldan dala uçan kuştur,
Kanatları kaz gibidir.

Kimi tilki postu giyer,
Kimi, kendin aslan sayar.
Kulak kötü sözler duyar,
İçi çürük koz gibidir.

KARAC’OZAN; hayır diler,
Bir olayı, bin irdeler.
Kendin bilmez serseriler,
Sürü gibi, yoz gibidir.

12.04.2013 GÖLBAŞI