Yaşamayı ölüme doyan bilir,
Gülümsemeyi acıyı tadan,
Bilge, cahilliğini kabullenir
Doğruysa tümüyle yalan.
Gönle atılmış bir nifak,
Zifiri karanlıktaki o ak,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta