Yaşamayı ölüme doyan bilir,
Gülümsemeyi acıyı tadan,
Bilge, cahilliğini kabullenir
Doğruysa tümüyle yalan.
Gönle atılmış bir nifak,
Zifiri karanlıktaki o ak,
Gönlümü ısıtan ateşi sen yak
Belki son bulur bu yalan.
Her ışığın ulaşamadığı vardır
Doğrular yalanlar kadardır
Doğru, yalan olana kadardır
Güneş yerini geceye bırakır
Uykuyla sineye çekilir yalan.
Kayıt Tarihi : 2.9.2020 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!