Yalakalık Yapmadan Yaşanır

Emeksiz yiyenler,
Alın teri bilmeyenler,
Çok kolay eğilirler,
Çok kolay bükülürler.

El etek öpmeye alışanlar,
Omurgasız yaşayanlar,
Menfaatleri için dostluklar kuranlar
Yalın bir merhabanın tadını anlayamazlar.

Tetikçiler tekerlek gibi dönerler
Kimlerin kayığına binerlerse…
Onların türküsünü söylerler
Değersizler,kıblesizler…

Halbuki yalın yaşamak,
Yavşakların karşısında durmak,
Namusluların safında olmak,
Ne güzeldir ölesiye savaşmak.

Şiirime şimdi yavşaklar alınır.
Demem o ki insan bazen aç kalır,
İnsan bazen zindanlara atılır…
Yalakalık yapmadan da yaşanır…