Yalakalık Şiiri - Hüseyin Demircan

bil ki yoldan sapmış ise
çal yere et falakalık
bağımlılık yapmış ise
vazgeçilmez yalakalık

ehliyim der öğünülür
sonra olmaz doğunulur
geri durun boğulunur
burgacında yalakalık

alınır işi sağlama
gıcırdar yeri yağlama
gözlerin bilmez ağlama
mizacınla yalakalık

amirle aran da misyon
kara bulutlar emisyon
cüzi miktar bir komisyon
esasında yalakalık

öpülür düğün alayı
tükürük olur kalayı
evlenir bilmez balayı
dile kolay yalakalık

vıcık vıcık yağsın safi
başı sallaması kafi
birazda cakalı afi
fiyakalı yalakalık

eşek ölür şanı kalır
insan ölür namı kalır
kovanından günlük alır
oğul balı yalakalık

siz var denmez senler ile
söze başlar enler ile
az çokta genler ile
alakalı yalakalık

kuyrukta yok kim taşlamaz
burda yazlayıp kışlamaz
elin bağla alkışlamaz
kala kalır yalakalık

bulanık sular bendini
çiğner hep ismi dendimi
patrondan evvel kendini
sala kalır yalakalık

iş bu deme verdi eşik
cepler değil delik deşik
hoşafına kepçe kaşık
çala kalır yalakalık

gönül ister göm batağa
kimse geçemez atağa
gece kuştüyü yatağa
dala kalır yalakalık

fakirliğin makus kader
insan ömrün neye adar
para husus dünya kadar
mala kalır yalakalık

fakir kendi suyunda bört
hiç kokmasın üstünü ört
eşelersin şahlanır dört
nala kalır yalakalık..