Yalaguz Şiiri - Batuhan Çukurçayır

Son demlerim olsa ya bu gece
Öldürseler ya beni sebepsizce
Nahoş hayatım çıksa ya düzmece
Dünya denen şu bitmeyen bilmece

Ümidime musallat oldu Ehriman
Makberim olsun bana Eryaman
Maalesef geçmek bilmiyor zaman
İntiharım eder mi beni kahraman

Günah olmasa kıyacağım şu cana
Yardım edebilecek kimse yok bana
Vaat ettikleri fani nimetler bir yana
Hanginiz tanık olmak ister bu ana

Mevt edin beni, gebertin gitsin
Bırakında Eryaman'lı cavlağı çeksin
Bu lüzumsuz hayatı bir çırpıda bitsin
Son bir kez Kelime-i Şehadet getirsin

Düşünmek ediyor insanı katil
Sırat köprüsü hukuktan daha adil
Sakın düşünmeyin olduğumu bencil
Paranızın çok olması eder sizi sersefil

Hayat dediğiniz şey okur size partal
Bugünden sonra her şey oldu yasal
Naaşım olur ancak polise bir eşkal
Benim sorunum maddi değil ruhsal

Nedense bana yalnız kızlar kin besler
Gerçi hepsi kendisini tanrıça zanneder
Onlara bu gücü verenler azgın erkekler
Uçkurları uğruna kadın üstündür derler

Eskiden güç bendim, herkes bunu bilirdi
Şimdi yaşamam güç, ömrüm sona erdi
Sayın Mehmet bey bana saygısız derdi
Ölürsem sebebi olacağını asla bilemedi

Üniversite dedikleri yer ego tatmin merkezi
Bizler taşeron çalışan, Hoca dedikleri müşteri
Muallimleri teğet geçer Eryaman'lının sözleri
Neyin diplomasını verecek bu Düzce genelevi

Münzeviliktir bana layık görülen şu hayatta
Üzerinde "yalaguz" yazan bir mezar taşı hatta
Diz çökertilmiş yaşamaktansa öleceğim ayakta
Barış'ı sevsem de aklım kaybedeceği bir savaşta