Yakut ve Zümrüt Şiiri - Yaşar Adıyaman

Yakut ve Zümrüt
***
gök gümüşünde mücevher olup
yağan bir bulut olsam
gerdanını süslerdi ak
bir kolye
yakut ve zümrüt
çınlayan ahenk
kızıl saçlarını rüzgarda toplayan
iri mavi dalgalar
türkuvaz akşamlarda
van gölü alırdı ahengine bizi

gözlerin kapalı
dokunsaydım gamzelerine
ah varabilseydim
köprücük havuzuna
yıkılıp gelecekti o dağların seli
yıkılmadan arısın eteklerine

kelimelerin aşkına cümleler
kurulsaydı yan yana
Kurardım otağımı toyumu
han ol diye canıma

okşasaydı güneş tebessümlü ellerin düşlerimi
ilk adımı atma telaşına düşerdi
henüz doğmamış ayaklarım
kuytu gecenin sabahına üç yıldız
Bırakırdım saçlarına
İsmi
*A
*Ş
*K

taşa vurduğum mihenk
altın sarısı değersiz sahte
umutsuz zenne
umudun aşkına kıvır umudun aşkına oyna
bütün zergıfler mihenge vurur altınları
sensin benim mihenk taşım
Dön gel şimdi mihenginden öpeyim seni...

....yaşar adıyaman