çocukluğum; gülümsüyor...
sevecenliğiyle, masumluğuyla.
gençliğim; hızla esip geçen rüzgar,
kasıp kavuruculuğuyla, farkındasızlığıyla.
ihanet..canını acıtan, ağır bir tokattır,
kinin; hızla büyüyen...
kalbine düşen tohumdur...
nefretinin güneşiyle, yüreğinin acısıyla...
verir acı meyvesini acılarınla.
önceleri onsuz yapamadığınla...
Aşk tahterevallinin ortamerkezindeyken..
bir yanında sen..
diger yanında ben..
bir aşağı, bir yukarı mutluyduk..
uzun sürmezdiki mutluluk..
birgün..
mutsuz bir palyaçoyum ben.
yüzümdeki bu gülüşlerden,
güldürmek için kullandığım bu maskemden,
yoksa siz beni bu gülücüklerden! ?
mutlu bir insanmı sanmıştınız?
öyleyse yanılmışsınız.
sevicilerim oldu benim,
hiç sevemediğim.
gamsızdım,
sevgimi dilendirdim.
sevişmek için seviştim,
Kasabada töredışı bir aşk yaşanmıştı..
Verdiler cezasını..
İki sevgili..
Birde AŞK öldürdüler.
kapımı çaldı postacı.
mektubunu uzattı.
senden başka kimin olabilirdiki?
cömertçe boşalttım postacıya ceplerimi,
titreyen ellerimle, sevgiyle açtım mektubunu.
ilk satırda elvedaydı yazdığın!
Hangimizin kalbi kanamaz ki?
Bir çocuğun..çok beğendiği oyuncağının, kendisine alınmamasından, ya da en sevdiği oyuncağının elinden alınmasından dolayı..
Bir annenin..9 ay karnında.. heyecanla, aşkla, kaybetme korkusuyla ve acı cekerek dünyaya getirmiş olduğu çacuğunun..büyüdükten sonra kendisini tersleyecek kadar zalim oluşundan dolayı...
Bir babanın gözü gibi sakındığı kızının..bir helallik bile almadan birgün ansızın..kocayakaçmasından dolayı..kalbi kanamaz mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!