İhtiyacı olduğunda yazan genç bi öğrenci
◦ Yine bu saatler, her anın olduğu gibi yine sahibi sen. Benim sahip olduğum yegane şey sen. Öyle bişey ki bu hiç bitmeyecek sanki hiç sensizliği tatmıycam. Öyle bişey ki bu senden ötesi yok sanki. Varlığım varlığınla oluşmuş sanki, bunun tek sebibi senmişsin ben senin için yaratılmışım. Biliyorum doğru değil. Ama sen yokken de yaşıyordum yada belki yaşıyormuşum. Seni kaybetmekten çok korkuyorum. Öyle bir şeysin ki sen kaybetmekten, incitmekten, üzmekten; dünyada var olup bi hiç olmak kadar korktuğum. Seni kaybetmekten korkmuyorum. Öyle bişeysin ki sen öyle bi yer ki bu dünya; neyden korkarsan önce onu alır elinden. Eğer korkarsam göremem seni kapatırım kendimi doğruya yanlışa asıl var oluş sebebime. Yani sen öyle bişeysin ki siyahla beyazı ayıran o incecik çizgi gibi nefretle aşkı ayıran o incecik çizgi. Ya en güzelisin ya en kötüsü. Ya en karanlık ya en aydınlık. Ama bildiğim bişeyde var sen kötü olamazsın ki sevgilim. Sen karanlık olamazsın ki. Çünkü sen beni aşkla tanıştırdın. Çünkü sen benim hayatımı aydınlattın. Yazdan önce sıcağa kışdan önce soğuğa alıştırdın. Sen benim baharım sen benim dünyam oldun. Daha önce de söyledim sana bana burası yetmez. Baksana sevgilim ne korkularımdan sıyrılıp sana koşabiliyorum nede başka bişeye. Senden tek bi arzum tek bi isteğim var kadınım. Sen hep şimdiki gibi en güzel ol, yegane ol, en önemlisi benim ol. Birlikte aşalım zamanı, birlikte kurtulalım korkulardan, birlikte gidelim zamanın olmadığı yere. Ne güzel dimi tek bi arzuya sonsuzluğu sığdırmak, sensizlikten kurtulmayı istemek. Ben bu arzumu yerine getirmek için elimden geleni hep yapmaya çalışıcam. Seni çok seviyorum inşallah hepte sevicem. İnşallah sende beni hep, hergün daha çok seversin. Tut elimi, koy başını göğsüme yenelim zamanı. Zamanın olmadığı bir yerde sevgilim...
Yarın mükemmel bı sabaha uyanicam yepyeni harika sevgili dolu bı güne. Bana diyodun ya sabahı bekliyorsun diye. İşte ben yarın beklediğim o sabaha uyanicam. Seninle, sevginle, samimiyetinle dolu bir sabaha. Bu sabahı yaratana şükürler olsun. O öyle güzel yaratmış ki sabahı, baharı teslim olmamak sevmemek mümkün değil. Sen sadece mujdeleyicisin benim güzeller güzelim. İnşallah bundan sonrası için de ben sana ışık olurum yol olurum. Birlikte aydınlık bir bahar yaşarız yolumuz bitene kadar. Ama insan ne kadar nankör ki ben seninle sadece yolun bitimine kadar olmak istemiyorum. Ben seninle yolun bittiği yerde de sonsuz bir bahara ulaşmak istiyorum. Bana sabahlar yetmez Büşra bana sonu olan bı bahar da yetmez. Ben seninle ölümsüzlüğü yaşamak istiyorum. Umarım ve yaratana yalvarırım ki o gülüşün hiç eksik olmasın. Bir çocuk sevdim Büşram ufak mı ufak güzel mi güzel. Hep böyle sevgi dolu samimi kalman dileğiyle. Seni çok ama çok seviyorum.
Kalbimin sesini duyuyorum yine. Sanki yerinden çıkacakmış gibi atıyor. haykırmak istiyor. Onun dili de buydu belkide. Ama bana kiziyor sanırım. Bu şiddetli atışların başka bı anlamı olmaz. Ben her gece böyle atıyorum ama hiç anlatamiyosun beni ona diyor bana kalırsa. Peki gönül bunun neresinde. Kalbin atışları mi acaba yoksa o içinde uçuşan kelebeklere mi deniyor? Kelebeklerse eğer sevgili kim? Kelebeklerin uçmasına sebep olan mi ? Yoksa o kelebeklerin sahibi mi? Sanırım sen her ikisisin. Aslında bakıyorum da beni sen tanistirdin kalple, sesiyle, gönülle, kelebeklerle. Hepsi seni hatırlatıyor bana. Bu şu demek miydi acaba ? Bir ömür boyunca atar ya kalp, bir ses hiç yok olmaz ya, gönül bı kere sever derler ya, kelebeklerin ömrü bir gün olur mesela. Sen kalbim ol, bir ömür yanımda ol. Sesim ol, hep varol. Gönlümün sevdiği ol, yegâne ol. Ama kelebeğim olma bir gün yetmez bana. He ömür de yetmez ya. Ama burası bu kadar sevgilim. Sen en iyisi zamanın olmadığı yerde benim ol. Ne öncen olsun ne sonran.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!