(Akrostiş)
Ağlamak düşen payıma senden hatıra
Zalim aşkının aylarca peşinden koşturup.
İliklerime işlediğin yetmedi, kaldın iz gibi
Zehirden bir hayat şimdi yaşadığım sensizlik
Yaşarım gamlı, kederli, her günüm acılardan nakaratlı
Bestelenmemiş bestelerimin senfoni şefiyim
Nameler henüz notasız, okunmamış şarkılarımda
Kürdili hicazkâr makamlarla akar göz yaşlarım.
Orkestra kurulu kemancı, saksafoncu bekler beni
Bir rüya alemindeyim gözlerine baktıkça
İçinde bin bir renkler, çiçek çiçek ve tatlı
Akşamın renginde mat, bazende duru
Canımı alır o gözlerin hayal ettikçe seni
Duyardım cenneti, cehennemi ise hiç
Altından saçlarına, gümüş rengi katılmış
Gün boyu gülüşlerine bem-beyaz mercan takılmış
Yürüyor caddede endamıyla, zerafetiyle, güzelliğiyle
Kendinden geçiyor bastığı mis gibi toprak hazzından!
Sonra ardından sürü-sürü gözler hayranlıkla salınıyor
Bir avuç topraktır sensiz benim özlemim
Düşlerimden bari gitme bozbulanıkta olsan
Esirgeme gül yüzünü..
Tebessümlerimi senin olmayan varlığınla
Yanımda sen var gibi hissettir
Ruhum med-cezir hali / Sinir-sistemlerim bozuk
Aldırma diyor bir yarım / Öbür yanım oyun bozan.
Çekme bu dünyanın kahrını / Neron ol yak git diyor
Biraz daha deliriyorum / 'az kaldı, ha gayret' diyor.
sensiz, arsız(amansız) gecelerin hüzünlerinde
bileklerimde kelepçe,
ayaklarımda prangalar
namert feleğin kollarındayım..
acıyor içim
Bir güneş batımı yaşadık,
Ruhumu saran seninle beraber
Bir olsak simsiyah örtülü gece ile,
Unutsak her şeyi, hatta gamı bile.
Sensiz ne anlamı var batan güneşin?
Yay gerdin sineme isabet
Saplandı attığın zehirli ok, bağrıma
Aşkının mor alevleriyle allandı yaram
Dileğin yaralamak mıdır aşkımı?
Tamire götürdüm yüreğimi doktora
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!