Yakup Icik Şiirleri - Şair Yakup Icik

"Allah Kahretsin.. Öpemedim"

Az bir gözlerinden aldım ışık
Az da yanaklarından makas
Saçlarını kokladım birazcık
Ellerini tuttum yumuşacık

Oksijeni soluduğumu zannederken varlığınla
Sensizlik bir hidrojen, her gün ölüyorum leyla.
Çiçeklerin renginde düşüncelerim sararıyor,
Soluyor, tazecik körpe hayallerim baharında
Cenneti düşlerken, yaşadığım cehennem leyla.

"Geride Çakıl ve Kum Kaldı"

Sürükledin sel gibi bütün benliğimi
Geride bıraktığın çakıl, kum kaldı
Yanarım tutuşmuşum, bir çıra gibi
Göğü deler çığlığım, duymazsın ki.

Gece seni giyinir, ne venüs, ne de ay olur gökte
Bir can sıkıntısı başlar, içimde gezinir gam, keder
Büyülü dudakların gezinir tenimin en ücra köşelerinde
Tatsız tuzsuz hayaller, rüyalarımda gelmezliğin bom boş
Boynu bükük annesiz, babasız yaşadığım sanki bu dünya.

Salarak gözlerimi gökyüzünü seyrediyorum
Dingin bir hava içimde, doyamıyorum..

Evren aşkı için yaratılan venüsü seyrediyorum
İçimde gemsiz dolu-dizgin bir sevinç, taşıyor
"an",ımın bir noktasında duruyorum,

Zaman akıp gitti bebeğim
Seni de alıp götürdü benden
Aklımda kalanları hiç sorma
Faydası yok ki sensizlige.

Zamana kızamam bebeğim, sana hiç

Sen benden giderken kapkara bir geceydi
Yokluğun su an yanımdaki, dertleşir durur
O söyler ben dinlerim buruk bir tebessümle
Akan gözyaşlarımı umursamaz, görmez bile.

Şu an o gecelerden bir gece serer hüzünleri

Bir zerre de olsa umudu yaşarım hala
Lakin; gün gün şu bedenimi bitirmekte
Dünüm maziye, bugünüm kalır hatıraya
Mevsimler değişir, ay, gün geçer yıllara
Sevgili, bir tek sen geçmezsin benden.

Gözlerinden aktı aşkın alevleri yüreğime
Dağlandı şu sinem, kordan volkanlarda
Zaman muhtaç mazide kalan hoş günlere
Bahar çiceğe, yaz güneşe, sevgim aşkına.

Alem keyfinde, ben senden kalan ızdıraplayım

Ne farkeder, sensiz geçtiyse en tatlı günlerim
Doyamadım koklamaya, en güzel mevsimin gülüsün
Yel olsam essem saçlarına ah.. tel - tel okşasam
Sen bana bam-başka bir evrende, hükmeden sultan.

Dilemedim Tanrı,mdan hiç, senden başka bir güzel