Güneş yeni bir güne uyanırken,
Bense acılarla uyanırım,
İnsanlar bir telaşla koştururken,
Ben sensizlikle oyalanırım.
Söyle şimdi ben sensizliğe nasıl dayanırım,
Sevdan etse de Mecnun,
Demedim bir gün bile unuturum,
Düşerim çöllere olurum yolunda kum,
Sen yeter ki gel de ben hiç yorulur muyum,
Her gecen gün yanan yüreğime, bir odun da sen at sevgilim,
Kül olmuş sevdalara, bir suda sen dök sevgilim,
Ağrıları bitmek bilmeyen kalbime, bir iğnede sen sapla sevgilim,
Ben senin için ölürken, sen yaşa sevgilim.
Zifiri karanlık bir gece de,
Ne bir yol, nede bir iz,
Sokak lambalarının bile aydınlığa küstüğü gecede,
Ben senin ışığından uzak yaşayabilir miyim.
Sessizliğin hakim olduğu bir gecede,
Dilime her sevdanın ardından bir türkü dolanır,
Bu durakta inenler bir gün canımı alıp ta yol alır,
Her gelenle genişleyen dünyam, gidişlerle daralır,
Vedam sanadır ama bilmem ki yürek bu defa nasıl dayanır.
Ayrılıklar canım da, yüreğim de, bileklerim de yara,
Çaresiz derdime çare olmaya,
Dermansız derdime derman olmaya,
Yüreğimde ki ateşi söndürmeye,
Özledim Beni Sevmeye Gel.
Susan dilime söz olmaya,
Yüklemsiz cümleler gibiyiz ikimizde,
Soracak onca soru var,
Kime sorulacak ama,
İkimizinde yüklemi yok.
İçimizde kocaman bir sevgi var,
Güller açar sevgilinin dalında,
Kök salmış aşkın yüreğimin tam ortasında,
Yeşerir yaprakların her güldüğünde bana da,
Islanır her yağmur da gül de, yaprakta toprakta.
Yosun tutmuş yüreğimde toprak,
Mısır'a olsam sultan,
Sensiz gecen her saniye zindan,
Ne anlarsın sen yüreğim yanmaktan,
Artık yeter uslan.
Olsun bu can yolunda kurban,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!