Ey fâni sevgili!
Severken ayrıldık niyeyse gurur?
Gel de kanlı yaşlar aktırmasana;
Hasretin resminle dâima vurur,
Son kalan hatıra yaktırmasana..
Nedir bunca inat versene mola?
Bilmem ki hâlimiz sevgili n'ola?
Gözlerim peşinde takıldı yola,
Yeter gayrî daha baktırmasana..
Aşkın ham nefsimi pişiren kormuş,
Seni sevmek nasıl inan ki zormuş?
Hakîki Mahbûb'a mânânı yormuş,
Anlamaz herkesler çaktırmasana..
Adem'den Gülçin'in çıktı feryâdı,
Kawa seninle der Aşkımın tadı,
Sabrın da elbette vardır bir hadı,
Meczûp eyleme zil taktırmasana...
Kayıt Tarihi : 28.2.2017 17:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Irak'lı Güljin'in, sevdiği Kawa için şiir talebi üzerine gönlümüzden dökülenler..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!