Yaktın yüreğimi Şiiri - Abdulhamit Bilgin

Şu zalim dünyanın bilmem nesine kandım
Tozpembe hayallerin içine daldım
Bilmem ki sana ben nasıl nasıl bağlandım
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm

Beyhude dolanmaktan divane oldum
Gözlerine bakmaktan virane oldum
Eridim tükendim yerle bir oldum
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm

Sensizliğe dayanmıyor artık yüreğim
Ne ümidim kaldı benim ne de hayalim
Beklemekten yorgun düştü yorgun bedenim
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm

Sen gideli bu gün tam tam üç yıl oldu
O gidişin varya senin bana dert oldu
Arayıp sormadın bir kez acep ne oldu
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm

Olur mu Allah’ım böyle gidiş olur mu?
İnsan sevdiğine böyle zalim olur mu?
Sevilen gül dikeninde zehir olur mu?
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm

Zindan oldu bütün dünyam yaşamak ne için
Gönlüm harabeye döndü sevmek ne için
Bırakında gidem artık tutmak ne için
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm

Yalan dünya değil gayri yalancı sensin
Madem dönmeyecektin yar vurup gitseydin
Şu yüreğimi yerinden söküp gitseydin
Yaktın yüreğimi yaktın yaktın be gülüm
Beni şu dünyada mecnun eyledin gülüm...