Yaktın Şiiri - Vedat Selçuk

Bir volkanın içine attın beni
Saadete giden ruhumu yaktın
Kırdın birer birer hayallerimi
Kendine güvenen,kendimi yaktın...

Uzattıkça sana bütün şefkatimi
İçimdeki tertemiz kalbimi yaktın
Boğdun sana olan güvenimi
Herkese güvenen,bir beni yaktın...

Baktıkça hep o güzel resimlerine
Sana bakan o güzel gözleri yaktın
Boşalttın damla damla yaşlarını
Buz gibi akan,gözyaşımı yaktın...

Andıkça o güzel ismini
İsmini andığım,dilimi yaktın
Sana hep yanık türküler söyleyen
Öptüğün o güzel ağzımı yaktın...

Allahın bana emaneti olan
Sevdiğim bu güzel canımı yaktın
Son sözü sessiz çığlık olan
Ben garip masumun,hayatını yaktın...

12-13/07/2004
Erzurum