Yaktın Kavurdun Şiiri - İsmail Dinçer

Uzaklardan acı bir haber sundun.
İki çift sözle acımadan vurdun.
Özlemin çığ gibi büyümüşken,
Sensizlik ölümden beter iken,
Yapayalnız bırakıp, yaktın kavurdun

Ayrılmak için uzaklarımı seçtin?
Birini buldundamı, benden vazgeçtin?
Yeni gitmişken, ne çabuk unuttun.
Güzel sözlerlemi, beni avuttun.
Yapayalnız bıraktın, yaktın kavurdun

Acı haber vermek içinmi aradın.
Aradın, elsiz ayaksız bıraktın.
Yerimden kalkamadım. takatsız bıraktın.
Yalnız iken, dahada yalnızlığa attın.
Yapayalnız bıraktın, yaktın kavurdun.

Bilsen seni nasıl özlüyorum.
Oralara gelmek için can atıyorum.
Çabuk kavuşmak için, dualar ediyorum.
Oysa sen gittin, ne çabuk unuttun
Yapayalnız bıraktın, yaktın kavurdun.

Ben seni ağlayarak uğurlamıştım.
Gözyaşlarını samimi sanmıştım.
Gittiğin an, kahrolmuş yanmıştım.
Sabırla, özlemle seni beklerken,
Buralarda beni yapayalnız bıraktın.