İki günlük bir zevk için
Yaktın beni yıktın gönül
Maya tutmaz bir aşk için
Yaktın beni, yıktın gönül
Gülüşüne bayılmıştım
Sözlerine aldanmıştım
Taaa gönülden inanmıştım
Yaktın beni, yıktın gönül
Pembe aşkı hayal ettim
Kuzu kuzu peşen gittim
Bir hamlede geri teptin
Yaktın beni, yıktın gönül
Zaten baştan belli idi
O kurt oldu bende kedi
Bu aşk değil oyun dedi
Yaktın beni, yıktın gönül
Sanki zalim çıktı ava
Getirmişti beni tava
Hayalimde oldum zava
Yaktın beni, yıktın gönül
Haydi şimdi tepinde dur
O kafayı duvara vur
Hiçmi aklın demedi dur
Yaktın beni, yıktın gönül
Elim açmışım semaya
Dertlerimi unutmaya
Dua döndü bedduaya
Yaktın beni, yıktın gönül
Boncuk boncuk döktüklerim
Çektiğim o çilelerin
Hayalmidir gördüklerim?
Yaktın beni, yıktın gönül
Bu ne biçim bir dertdirki?
Ölüp göçmek istiyorki
Tabib çare olmuyorki
Yaktın beni, yıktın gönül
Işkı veren Yaradan’dı
Sanki gönlüm gülüstandı
Güllerimde Bülbül candı
Yaktın beni, yıktın gönül
Sel mi geldi kasırgamı?
Yoksa lavlar ve volkanmı?
Söyle Allah’tan revamı
Yaktın beni, yıktın gönül
Not: Zava: Damat demektir.
Abdurrahman YıldızKayıt Tarihi : 14.10.2011 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27.01.2012 tarihinde güncellendi.

TÜM YORUMLAR (7)