“Kimsesiz çocuklara ithafen”
Neden böyle derin- derin
Baktın bana, güzel çocuk?
Kalmak için,yok mu yerin?
Yaktın beni, güzel çocuk.
Yırtık- pırtık, kopçan, yenin
Görünmüyor kirden tenin
Annen, baban nerde senin?
Yaktın beni, güzel çocuk.
Sümüğünü yok mu silen?
Evin nerde, yok mu bilen?
Afalladım, geldi gelen
Yaktın beni güzel çocuk.
Gülmez mi hiç, gül yanağın?
Mos- mor olmuş, alt dudağın
Saçlarınsa; darmadağın
Yaktın beni güzel çocuk.
Gözün açıp, dik- dik bakma
Duvar yüksek, ordan sarkma
Yaklaş bana, yaklaş korkma
Yaktın beni, güzel çocuk.
Söyle seni, kim ağlattı?
Göz yaşını, kim çağlattı?
Birisi mi, dayak attı?
Yaktın beni güzel çocuk.
Çok küçüksün, kaçtır yaşın?
Çatılmasın; gözün, kaşın
Bu gün bayram, eğme başın
Yaktın beni, güzel çocuk.
Şu şekeri, alır mısın?
Bizim evde, kalır mısın?
Benim oğlum olur musun?
Yaktın beni, güzel çocuk.
Necati’yi harap ettin
Yerle yeksan, turab ettin
Görünmeyen serap ettin
Yaktın beni güzel çocuk.
Kayıt Tarihi : 30.9.2008 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birebir gerçek olaydan esinlenerek yazılmıştır.Buradan bütün kimsesiz çocukların bayramlarını kutluyor,gözlerinden öpüyorum.
Dinle nede açık sözlü.
Sohbetin yok cazlı, sazlı,
Yaktın beni güzel çocuk................Necati bey şiirinizin etkisinden olaçak nacizane bunlarda benden olsun...........saygıyla
SURATI ASIK,
BOYNU BÜKÜK,
ADETA BİR ASIR ÇİLE İÇİNDE YAŞAMIŞ BİR İNSANIN GÖRÜNTÜSÜ.
3 YAŞINDA DÜNYAYA KÜSMÜŞ BİR ÇOCUK.
O GECE BU ÇOCUK GÖZLERİMİN ÖNÜNDEN GEÇTİ VE İLK ŞİİRLERİMDEN BİRİSİNİ YAZDIM:
Utanıyorum Çocuklar
BÜTÜN ÇOCUKLAR iSLAM FITRATI ÜZERINE DOĞARLAR. ÇEVRELERİ ONLARI HIRISTİYAN VEYA YAHUDİ YAPARLAR (Hadis-i Şerif)
Çocuklar, çocuklar aaah güzelim çocuklar.
Bizler ümitsiz vaka ne varsa sizlerde var.
Pırlantalar, yakutlar, ah güzelim çocuklar.
İstikbal vaad ediyorsunuz sizde bütün umutlar.
Oynayın bütün gün,sizin olsun sokaklar.
Bu sokaklar, bir gün sizin olacaklar.
Onlar çocuklar tabii ki, oynayacaklar.
Oynamak için hani ya oyuncaklar?
Oyuncak da olmayıversin.
Onlar oynayacak bir şeyler bulacaklar.
Aman, aman ha dikkat edin çocuklar!
Şu sokaklar var ya şu sokaklar.
Sokaklarda adim bası sapıklar.
Sizler masumsunuz sizleri bozacaklar.
İzin vermeyin sakın bozulmayın çocuklar.
Bu düzen insafsız, bu düzen canavar!
Söyleyin Allah aşkına bu çocuklar,
Daha kaç milyar ayakkabı boyacaklar.
Bazılar sırça köşkte yaşıyor, yaşayacaklar.
Olsun, onlar da bizim çocuklar.
Sahi ya diğerleri ne olacaklar.
Daha ne kadar somurtacaklar.
Yüzlerinde hep hüzün, hep keder okunacaklar.
Bir gün, evet bir gün bütün çocuklar,
Omuz omuza verip el ele tutacaklar.
O zaman bizleri umursamayacaklar.
Hep bir ağızdan yüzümüze haykıracaklar.
Belki de yüzümüze dahi bakmayacaklar.
Ne yaptınız bizim için söyleyin!
Hani insanca yaşayacağımız haklar.
Derlerse büyükler ne yapacaklar.
Yapacaklari tek şey çocuklardan kaçacaklar.
Bizleri dinlemeyin, dinlemeyin ey çocuklar!
Bizler koyun sürüsü, koskocaman ahmaklar.
Korkutulmuş, sindirilmiş ahmaklardan ne çıkar.
Bu çocuklar, aha şu çocuklar,
Bir gün büyüyecek ve uyanacaklar.
Sıkça saflarıyla meydanları dolduracaklar.
Onları bizim gibi durduramayacaklar.
Durduramayacak tüfekler, toplar ve de tanklar.
Çünkü onlar ödleklerden doğan korkmaz çocuklar.
Onlar bizim gibi ahmak olmayacaklar.
Kışı bitirecekler ve onlarla gelecek bahar.
Sıkın dişlerinizi, sıkın çocuklar.
Sıkın ta ki ufanana kadar.
Vurulsanız ölseniz de sonunda zaferiniz var.
Yıkın, yıkın şu rezil düzeni!
Yıkın da bizleri utandırın çocuklar.
Fikret Oğuztürk
TÜM YORUMLAR (16)