Baksana ateşteyim sosnsuz bir kor ateşte,
Yağmurum da olmadın, ölürken bu geçişte.
Yandım, yandım kavruldum, küle döndü bedenim,
Hiç mi acımadınız, neydi ölüm nedenim?
Ruhum bakacak size, yükselince göklere,
Kaçış yok, sarılsanda, yerdeki tüm köklere.!
Uzak durun ki benden, görmeyeyim sizleri,
Üzerim, acı dolu, hırs yüklü gönülleri.
Ben; yerde yandim bir kez, siz halinize bakın,
Ateş benden uzak tır, artık sizlere yakın.
Aman dilemeyin hâ, olmaz burda yağmurlar,
Benim ateşim söndü, size kaldı kôr, nârlar.
İşte adalet geldi, sonsuz merhamet burda,
Görelim, ecir ve şer aşikar, teraziyi kurda.
Zaten zerredir sevap, ümidim Rahmanda dır,
Var olan bendeki kül, ateşler bağrımda dır.
Kayıt Tarihi : 20.11.2021 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Tortum](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/20/yaktin-beni-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!