Yaktın beni Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Yaktın beni
Gece rüyamda çıra oldum, yürek çıra can çerağ
Bir başka geceyi anlamak için, can çıra canan çerağ
Kâh ferişte, kâh peri, kâh huri yanardı, Bazen melek
Kâh kamer, kâh güneş, kâh Rahşan müşteri oluyor çerağ
Rengarenk Zülfü parıldar, dem dem yüzünü gösterir
Kırk çıra, şew çıra, yüzlerce renk olmuş çerağ
Tay tay zülüfün altından gösterdi, yüzünden döker merhamet
Sanki bahar gecesi, yeniden bahar oluyor çerağ
karanlık zülüfün yolunda, gül saçan gülüşünü gören
Abi hayata ulaşır, gece nurundan binlerce yıldız çerağ
Ey Yedi göğün ışığı, ey yeryüzündeki zinet
Sanki şah için yaratmış, şah menzilinde Şahan çerağ
Sümbül misali acısı, Gül kokar nigahın çaw humar
Neşe verir, can katar, gece misali meyhanede çerağ
Güzelliğine feyiz verir, karanlık zülüfün rengin dudak
Gül bahçesinde Gül çıra olmuş, sümbül ü Reyhan çerağ
Şavkı Ruhsarın, karanlık gecemi eyledi güneş
Ben yandım, ben kül oldum, çıramıyım yahut çerağ?
Ben bir yandan yanarım, yüreğim bir yanda yanar
Mescid ü deyr ü kilise dürmüşken mah i tabanım çerağ
Yer gök benim gibi yanardı, ne der kaldı, ne eyvan
Yanıyor Zahir ü batin, der çıra, eyvan çerağ
Gecem gündüzeme karıştı, yahut perçemle yüzün?
Ay yüzün selvi boyundur, Bahçelerde yanıyor çerağ
Ben böyle mestım mahmurum, bağ ü bostanın yüzden
Gül bülbül misali yanardı, tersi pervane çerağ
sırat köprüsünde kayıp etti yolunu, mahşer gününde o yar
Sarhoş yüreğim tüttü elinden, o yüzden cennetim çerağ
Güneş ışığı kayıp oldu, lal oldu sağar oldu Nilüfer
Sesizce yanıyor yüreğim Seher vaktine dek be sahra çerağ.
Şiwan ali Yilmazdağ