Ümidimi yaş ağaç gibi devirdin
İçimi yanardağa çevirdin
Yalnızca bir damla su verdin
Yaktın beni dumansız
Haber bekledim salmadın
İki satır mektup yazmadın
Seni ısmarladım almadın
Yaktın beni selamsız
Rüyamda gördüm gül yüzünü
Bülbül gibi söyledim sözümü
İçime attın ateş gibi gözünü
Yaktın beni çırasız
İmkân olsa geçmişe dönerim
Lise yıllarında yine seni severim
Kısmet değil diye dizimi döverim
Yaktın beni ezelden
Batsın gurbet bitsin hasret
Dua ettim bekledim Nusret
Çıkıp bana gelirsen kısmet
Yaktın beni uzaktan
Yıllar geçti sen geçmedin
Aday oldum beni seçmedin
Ölünce mezarımı deşmedin
Yaktın beni kefensiz
Kayıt Tarihi : 18.7.2018 14:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Otuz yıl önce alev alev beni yakarken,seni sevmiyorum deyince alevin kalmadı közün küllendi ama sönmedi...
![Kazım Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/18/yaktin-beni-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!