Yaktın Beni Şiiri - İsmail Detseli

Kaşları ceylan çıkışlım
Gözleri kumru bakışlım
Ak göksü telli nakışlım
Bakışınla yaktın beni

Başında yeşil tülbent’i
Ayağında allı yemeni
Dudaklar dudağa değmeli
Dedin, buse ile yaktın beni

Türkmen mi Yörük müsün?
Ateş salan körük müsün?
Sen tanrıdan büyük müsün?
Can evimden vurdun teni

Bakışların can yakıyor
Sevgin ılık ılık akıyor
Kirpikler ok gibi batıyor
Kız hançersiz vurdun beni

Saçlar kumral yüzün esmer
Ak gerdan vücudu besler
O gülüşünü bir kez göster
İşmarlarınla yaktın beni

Vurgunum o kaşa göze
Dost sözünü söyler yüze
Gerek yok ki, fazla söze
Endamınla yaktın beni

Bu ozan İsmail’in aşkı
O güzeli görünce şaştı
Ağzında ki dili dolaştı
Sözlerinle yaktın beni

İsmail DETSELİ
10 Ekim 2010