Yaktın Beni Şiiri - Mehmet Şakir Balkaya

Sana kötü söylemeye varmaz dilim,
Yıkıp perişan ettin beni gülüm,
Yazık bu kadar mı yanında değerim,
Üç kuruşluk züppeye sattın beni.

Karınla kahır oldum bak düştüm dillere,
Deli oldum mecnun gibi düştüm çöllere,
Adına yazdığım şarkı şiirlerle,
Şairler kervanına kattın beni.

Bak yine sensiz sokaklardayım bir başıma,
Yürüyorum yağmur karışan gözyaşlarıma,
Kalbimdeki ölümsüz kutsal aşkınla,
Yapa yalnız sokaklara attın beni..

Gelme artık yere batsın aşkında sevginde,
Aşksızda yaşarım sen rahat ol yerinde,
Hasretin ve ihanetin kızgın alevinde,
Acımadan diri diri yaktın beni.

Giderim bu diyardan gayri yaşayamam
Tahammülüm kalmadı burada duramam,
Bir ömür geçse de yok dermanım,
Vefasızlığınla çok kötü dağıttın beni.

Yaban ellere gideceksin ey yaban gülü
Ne olacak şimdi bu sevdalının hali
Ömür boyu tutuklu mahkûm misali,
Dört duvar arasına kapattın be gülüm

(Muş 29/07/1998)