Yaktın Beni Şiiri - Salih Kocabaş

Her şeyimi verdim ihanetin niye?
Ne kadar mutluydum sen varsın diye,
Hain, bitirdin beni yiye yiye,
Güvendiğim dağlara karlar yağdı.

Bakışınla eridim meçhule gittim,
Sanki körüm, karanlıklarda yittim,
Konuşacak derman kalmadı, bittim,
Gönlüm ayrılık şerbetine kandı.

Vefayı bir çırpıda nasıl sildin?
Nankör, geçmişi dilim dilim dildin,
Zulmün yetmedi, karşıma dikildin,
Dert ateşiyle sevgi bağım yandı

Burnun büyük, neden kaf dağındasın?
Şaşkın, sona giden hatalardasın,
Aşkımın toz olduğu mekândasın,
Gördün, gönül defterim kapandı.

Ah alan iflah olmaz biliyorsun,
Sen yoluna, ben yoluma diyorsun,
Bile bile yanlışa gidiyorsun,
Gittiğin yol çoktan tuzaklandı.

Karşımda“ben ettim sen etme”dedin,
Anladım, felekten de tokat yedin,
Git! .. Kendine başka oyuncak edin,
Salih der, eski çamlar bardak oldu.