Yaktın Beni Şiiri - Mehmet Yaşar

Yine çıktın gece yarısı benim karşıma,
Gözlerim doldu yüreğime acılar saplandı.
Söndürdüm ışıkları kapadım her şeyi,
Alıp da bu sevda yüklü dertli başımı,
Ben kendimi gece yarısı yollara vurdum.

Gecenin bir yarısı saat on bir on dört olmuş,
Sokaklar karanlık soğuk her yer buz tutmuş,
Kaçışlarım boşuna aklımdan hiç çıkmıyorsun,
Neyleyim ben bu sevdalı başımı bilemedim.

Her gözlerimi açışımda hayalin hep karşımda,
İsmin dilimde lal olmuş öpüşün dudaklarımda,
Meyhaneler olmuş şimdi benim tek mekânım,
Yine çıkmazlara gidiyor sayende benim yolum.

Kopamıyorum senden ben ne yapsam da,
Hançer gibi saplanmışsın kalbimin içine,
Ne suçum vardı ki girdin benim dünyama,
Yaşarken yaktın beni cehennem ateşinde.

Gül şimdi kara gözlüm sen bu halime,
Aşkından döndürdün beni bir mecnuna,
Cin Mehmet’im, küskündüm ben aşklara,
Düşürdün aşkın ateşini gönlüme yaktın beni.

(-Kuzgunlu-Cin-Mehmet_YAŞAR-)