Yaktım Yalnızlığını Şiiri - Timuçin Ayaz

Yaktım her gecede yalnızlığını.
Nice türkülerin ateşinde,
Nice türkülerin rüzgarında
Yandı savruldu,
Ateşinde kor oldu.
Rüzgarında kül oldu…
Öyle yandı, öyle savruldu ki!
Bildiğin gibi doldu her yanım…

Ela gözlerim;
Nice bulutlara,
Sana sevdalı yüreğim;
Nice korlara…
Mekan oldu.
Nice sevdanda, savruldu yüreğim.

Doldu! ...
Ha! doldu ha dolacak derken;
Bir umuda aktı gözlerim…
Her damlasında sen,
Her yanımda sen…

Yandı! ..
Ha yandı ha yanacak derken;
Bir gecede söndü yüreğim…
Her dumanında sen,
Her yanımda sen…

Savruldu! ...
Ha savruldu ha savrulacak derken;
Bir meçhule göçtü düşlerim…
Her yolumda sen,
Her yanımda sen.

Bir zil çalması kadar yakın
İnan her adımım.
Saçının her teline başlangıç;
Binlerce adım attığım kadar…
Her adımım da saklı,
Binlerce telin…
Her adımımda saklanan yüreğim.

Yaktım her gece de yalnızlığını,
Her gece, her düşümde,
Hep canımın bam teline;
Bastığında gözlerin.

Her ne olduysa…
Yakamadım kara geceleri,
Ne de kömür sevdanın tenini…
Ne yalnızlığına sebep var,
Ne sensizliğime gerek…

Bil ki sen!
Olamazsın herkes gibi…
ALIŞAMAM.

Sen üzülme…
Artık ne yanacağım,
Ne de savrulacağım…
Yalnız kor kalacağım,
Kömür sevdanın ateşinde.