Yaktım Resmini Şiiri - Meltem Albayrak

Dün yürürken yolda,
Bir kızla gördüm seni.
Tam yanına gelecektim,
Uzattın ona elini...

Belli ki görmemiştin beni,
Sarıldın boynuna.
Anladım ki bıraktın beni,
Yarı yolda...

Sanki başıma yıkıldı o an dünya,
'Sen bu olamazsın! ' dedim içimden.
Gizliymiş bir maskenin ardında,
Demek ki o şeytan gibi yüzün,
Düşürdün maskeni...

Yalanmış gözlerindeki sevgi dolu bakışlar;
Timsah ağlayışı gözyaşların...
Öyle nefret doldu ki içim,
Sildim seni hayatımdan...

Artık sürgün değilsin içimde,
Azat ediyorum seni ellerimle.
Açtım gönül penceremi,
'Uç! ' bakalım özgürce...

Bahçede kocaman bir ateş yaktım,
Elimdeydi fotoğrafın titriyordu ellerim,
Aklıma geldi dünkü yaptıkların...
Attım resmini ateşe aktı gözyaşlarım,
Sen beni ben seni yaktım...