Yaktım Şiiri - Emrah Şahin

o eski yeşil hırkanıda koymuştum içine
mektupların resimlerinde vardı
bana hediye ettiğin dolma kalemin
ve doğum günümde aldığın
balıkçıl yaka kırmızı kazağım
hepsi bir kibritle kül oldu şimdi.
hatırlarmısın arkasına şiirler yazdığım
aşkımı anlatan kartpostallar vermiştim sana
onlarıda yaktım.
aslında paylaştığımız çok şey yoktu
bu yüzden boştu salon ve yatak odası
herşeyi mutfağa topladım
aşkım ve gözyaşlarım şahitti
nasıl acı çektiğime,fakat
sen değmezdin.
sırf bu yüzden yaktım
seni,beni ve aşkımızı.
seni hatırlatan ne varsa mutfaktaydı o gece
aynalı küçük sandığın,tarakların,tokaların
banyo havlun ve saç kurutma makinenide
unutmadım.
en sevdiğin gümüş yüzüklerini
en çok okuduğun kitaplarıda yaktım.
alevlerin arasında gözlerini gördüm,
o simsiyah kömür gözlerini
ve o koca koca gözlerinide yaktım
büyük bir zevkle.
işte mutlu ol şimdi kendimide yaktım
benden sana kalan bu satırlar artık
ve beni sakın affetme,
belki affedersin diye
beni affetme ihtimalinide yaktım.