Yaktığın Yangın Şiiri - Halil İbrahim Yı ...

Her sonbahar biçip baharda ekti
Saman rengi eylül canımdan algın
Yıllar törpüsünü boşuna çekti
Aşk benim özümde kalbimde kalgın

Har oduna yandım sevgi karıldım
Sevdanın ipine sıkı sarıldım
Gerisi vız gelir toptan darıldım
Çıkması zor biraz deryama dalgın

Her şeyden habersiz gurbette kuştum
Gördüğüm güne dek özgürce uçtum
Onulmaz bu derde seninle düştüm
Kanıma işledi saldığın salgın

Kaburga kemiği bazen şaşıyor
Gidip başkasıyla hayat yaşıyor
Yaşıyor da derdi baştan aşıyor
Ruhumu titretti çaldığın çalgın

Halilim saklama göründü duman
Bak bitirdi ömrün gam ile güman
Kim bilir? O olur gözünü yuman
Küllenmedi hala yaktığın yangın