Yaktı gözlerin Şiiri - Orhan Özçelik

Geride bıraktı koca bir yangın,
Sonradan bırakıp gitti gözlerin.
İçimde acıyan yüreğim yorgun,
Onu da duymadı yaktı gözlerin.

Belliydi yıkacak beni de bir gün,
Sonunda gidersin ellere sürgün.
Acırsın diyerek inledim her gün,
Beni de duymadı yaktı gözlerin.

İnandım o ceylan bakışlarına,
Aldırmaz insafsız yandıklarıma.
Uğrunda köleler olduklarıma,
Bakmadı yine de yaktı gözlerin.

Sevmedi kalbimi yabana attı,
Duymadı sesimi bakmadan gitti.
Bu nasıl yanmaktır canıma yetti,
Hiç beni duymadı yaktı gözlerin.

Durmadı yangını hala yanıyor,
Her yerde gözlerim onu arıyor.
Yaktığı ateşi sönmek bilmiyor,
Dumansız ateşsiz yaktı gözlerin.