Yaktı Gözlerin Şiiri - Kanber Gürbüzdal

Ben kendi derdime düşüp ağlarken, Beni bir bakışta yaktı gözlerin, Bir sonsuz hayale geçip dalarken, Gökte yıldız gibi aktı gözlerin. Mecnun gibi çöle dalıp gezerken, Aslıya Kereme destan yazarken, Gelecek bahtıma umut gözlerken, Yönümü çıkmaza soktu gözlerin. Kaderime küsüp isyan ederken, Sevdamı bulmaya dilek dilerken, Kanber bu hayattan solup giderken, Sineme bir ateş çaktı gözlerin. Kanber GÜRBÜZDAL