Biriktiriyorum Şiiri - Büşra Nisa Kaya

Fotoğrafının önünde durdum
Gönlümde sayısız delik açtı hasret
Sessiz sessiz ağladım
Kimseye açamadım seni, anlatamadım anlamazlardı
Şiirler hep seni anlatır
Yollar hep sana çıkacak gibi uzardı
Günler saya saya biter
Senin hasretin grejuva gibi alevlerini tazeler
Asırlar geçmiş gibi üzerinden
Matem sabahlarına açılır gözlerim
Dikenlerin batıyor en derinden
Kokun vurur yüzüme her an
Derdinden kurtulamam
Git desem yeridir, şu kalbimin
Boynunu büken özlem olmasa
İşte şimdi yitirdik her şeyimizi
En önemlisi de birbirimizi
Susma cevap ver kaldır sözlerini ayağa
Utanalım kendimizden
Çoktan unutmuştuk kendimizi
Öpüşürken hatırlamıştık nefes aldığımızı
Ecelin gelmesine gerek yok seni buldum
Karanlık arzularınla fethettin topraklarımı
Kokunu duydum göğsümü acıttı ilk günkü gibi
Terkettin sonra hep yaptığın gibi
Minik adımlarla işliyorum her saniyeyi
Bir kuş tüyünün nazlı süzülüşü gibi
Sessiz ve sensiz sabahları bir bir aklıma kazıyorum
Koynunda uyandığım sabahlar gibi
Ansızın güzel bakışın gibi
İlk defa gözyaşlarını paylaştığın gibi
Bir buruk gülümseme, ansızın kendini hatırlamak gibi
En çok kendimi unuttum bir seni unutamadım
Bir çift gözyaşı döktüm
Arkandan, yalanlar söyledim
Acıtmak için canımı en derinlerde
Şiirmiş aşkmış hepsi bir sessiz çığlık bende
Eşikleri bir bir atlamak gibi
Sonu gelmeyen bir koşu, bir kaçış
Sahi ben kimden kaçtım?
Çoğu zaman seni düşünüyorum
Demek ki unutuyorum
Ağır bir ceza taşıyamıyorum
Öyle yakın bazen öyle uzak
Kirpiklerim ıslak
Ben aşık sen korkak