Eyvah yandim dost nar'ına
Hançer sapladı bağrıma
Çıkarmıyım acep yarına
Yaktı beni dostun sözü
Akıttı gözümden yaşı
Sersem etti bende başı
Dolaştırır dağı taşı
Yaktı beni dostun sözü
Yüreğime ateş koydu
Ona göre dostluk buydu
Güzel kelam ona suçtu
Yaktı beni dostun sözü
Beni saldı dertten derde
Hiç derman bırakmadı bende
Yaram inan derin yerde
Yaktı beni dostun sözü
Yürekte kaldı izi
Kim anlayacak bizi
Dertler zaten dizi dizi
Yaktı beni dostun sözü
Fırtınaya tutuldun girdin limana
Kim haline acır gelir imana
Uyma dedim sen bu zamana
Yaktı beni dostun sözü
Lâl ol dilim hata senindir
Içindeki yara derindir
Vazgeç dosttan onu sevindir
Yaktı beni dostun sözü.
Kayıt Tarihi : 3.12.2018 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Çoban 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/03/yakti-beni-dostun-sozu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!