Yaktı Beni Şiiri - Salih Akçakoyun

Işıl ışıl parlayan kahverengi gözleri,
Ruhumu sızlatan acı dolu sözlerin,
Etrafa gülücükler saçan gamzelerin,
Hem kavurdu hemde yaktı beni, yaktı beni.

Sımsıkı tutamadığım o narin ellerin,
Öpüp okşayamadığım o siyh saçların,
Sarıp sarmalayamdığım o incecik belin,
Hem kavurdu hemde yaktı beni, yaktı beni.

Uğruna hiç düşünmeden vereceğim baş,
Yokluğunda hep bağrıma bastığım taş,
Sensizken damla damla gözümden akan yaş,
Hem kavurdu hemde yaktı beni, yaktı beni.

Kalbimde kanayan aşkının yarası,
Bir ilacı bile bulunmayan kalp ağrısı,
Hiç bir zaman dinmeyen şu aşk sancısı,
Hem kavurdu hemde yaktı beni, yaktı beni.

Kulağımda çınlayan o hoş sesin,
Ensemde hissettiğim o ılık nefesin,
Bir masal gibi olan o güzel ismin
Hem kavurdu hemde yaktı beni, yaktı beni.

Ömrümde ilk ve son sevdiğim sensin,
Yanımda olmasanda yüreğimin içindesin,
Mutluluğumun işareti olan tek gerçeksin,
Sana olan şu sevdam yaktı beni, yaktı beni.