Yaktı Beni Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Konuşmuyor şakıyordu,
Tatlı dili yaktı beni.
Yürümüyor akıyordu,
Coşkun seli yaktı beni.

Saçları kıvır kıvırdı,
Bir de yürürken savurdu,
Her teli bir yerden vurdu,
O kâkülü yaktı beni.

Gecesine gündüzüne,
Âmâdeyim her sözüne,
Bülbül oldum gül yüzüne,
Seher yeli yaktı beni.

Deniz derya göl aştırdı,
Peşinde çok yol aştırdı,
Aklı firar dolaştırdı
Deli deli yaktı beni.

Hayaliyle doldu odam,
Güzelliği oldu gıdam,
O nasıl boy nasıl endam,
İnce beli yaktı beni.

Bu bendeki bitmez umut,
Nasıl derim gönül unut
Mah yüzünde kara bulut,
Zülfün teli yaktı beni.

Dile gelmez bir âfetti,
Hasan'a bakışı yetti,
Kerem'den de beter etti,
Aşkın külü yaktı beni,
Aşkın külü yaktı beni.

Hasan Hüseyin Yılmaz