Başımı çevirip baktım geriye
Kendini bilmezler çağı yakmışlar
Ovadan ayrıldım geldim beriye
Ecdat yadigarı dağı yakmışlar
Aslıyı sorarım gören olmamış
Dolanıp dururum çilem dolmamış
Tarlada takında kimse kalmamış
Gülünü derdiğim bağı yakmışlar
Dedemin diktiği çınar kuruyor
Gördüğüm çirkinlik beni yoruyor
İçi boş olanlar sağlam duruyor
Üzüm doldurduğum heği yakmışlar
Biri alkışlayıp bini yermişler
İnsan onurunu yere sermişler
Sorgusuz sualsiz karar vermişler
Karayı gösterip ağı yakmışlar
Korkusuz damlayım selim peşimde
Koşarım menzile canım dişimde
Sağır kadıları gördüm düşümde
Solu ipe çekip sağı yakmışlar
Kayıt Tarihi : 12.12.2016 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kara Osman Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/12/yakmislar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!