Yakmayın Şiiri - Canan Yanık

Güneşi yakmayın güneşi
Zamansız tüketmeyin

Uzun siyah meşalelerle yürüyen çocuk
Yıldızları toplayıp öyle nereye

En dokunulması güç sözcüklerin
Resmi yok
Hani
Kirli
Sarı bir şafak altında uzar da ince bir kahkaha
Bir kıvılcım soluk
Ve gözlerinden akan ışık ne kadar berrak-
Sa her parçasından akşamlara sarkan
Bir sensin
Bir yeryüzündeki gölgen

Tanrıya inat yüzünü bu akşam
Ay ışığında yıldızlarla yıkanan
Saçlarını tutmak isterdim

Bu akşam
Kırmızı efsunlu şelalelerden
Gökyüzünü içmek isterdim

Güneşi yakmayın güneşi...