Yaz geldi memleketime
Düştü ateş yüreğime
Her yeri sardı kara duman
Memleketim kor içinde
Sirenler çalıyor her gecemde
Çığlıklar içimi parçalıyor
Yangın yerine dönen şu yüreğimi
Kimseler söndüremiyor
Yakmayın hey insanlar yakmayın dağlarımı
Yakmayın hey insanlar yakmayın ormanlarımı
Dağlarda kaldı derin bir yara
Yaradan ben geçerim yana yana
Yaraya tuz basmak değil çare
Çare dağları yakmamakta
Geriye kaldı bir kül yığını
Kor oldu yürek yangını
Ormanlar söndü söndürüldü de
Yüreğimde kaldı yangını
Yakmayın hey insanlar yakmayın dağlarımı
Yakmayın hey insanlar yakmayın ormanlarımı
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 19\06\2012
Kayıt Tarihi : 7.6.2018 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!