Yakmayın Şiiri - Fikriye Koyuncu

Yandı ormanlarım yağmursuz günde habersiz
Meleyemedim sürüme annem ağlar sessiz
Duman düğümü boğmuş şahini kuşlar dilsiz
Yandı suyum ekmeğim kalbim üşüdü çimensiz

Melerim patlayan kozalaklara ateşke oynamayın
Tohum ekme mevsimi değil yaz şişeli mayın
Sütüm kurursa alev süzer toprak bal aramayın
Yeşilin yandı ciğerim tüter tosbağalara ağlayın

Mucize dendi korlu kül rengime annem sancılı
Tabiat cehennemi inledi cennet orman karalı
İnsan yaktı insanlık yanar çiçekler çıralı
Bu kadar mı öldük zeytinlik küstü soframız gamlı