hiç bir şey hatırlatmıyor seni bana
ne o çok övülen mehtap
ne de bir delinin gülüşü
rüzgar falan da hatırlatmıyor hani
bir neyin hatırlattığını hatırlasam
onu da yazacağım ama.
geçen konu açıldı mesela
nükleer santrale evet dedim
dedim ne oldu ki
sanki pat diye kuruldu
kalbimin ortasında patlayıp
yüz yıllarca radyasyona boğdu
-ah bir olsa da kimse yaşamasa
bir ben kalsam yalnız başıma
boğulsam kendi yalnızlığımla
ve radyasyonla.
hiç bir şey hatırlatmıyor bana
soruların cevabını
çarpım tablosunu hiç sevmezdim mesela
yine de öğrendim sonuçta
sonra kafamda çarpmaya başladım
her şeyi öyle çarptım ki
kırıldı siluetin aynada
kafamda bir duvarın kenarında.
birileri çıkıp sus dedi
benzin döküp kendimi yaktım
yakmasam daha konuşurdum
yakmasan hala var olurdum
selam ben tanka taş atan çocuğum.
Kayıt Tarihi : 29.4.2012 20:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!