Aylar sonra ilk kez giydim,
Dolapta sakladığım,
O pembe kareli gömleği,
İlk günkü gibi ellerinin kokusu vardı.
Biranda fırtınalar koptu yüreğimde,
Şimşekler çaktı Yıldırımlar düştü,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yürek dolusu yine anlamlı sözler.....GÖNÜLDEN ON PUAN......KUTLUYORUM SİZİ......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta