Yakmadım Şiiri - Sedat Kocabey

YAKMADIM

Bilsen ne gemiler battı gönlümde
Üzülüp kafama bile takmadım
Ne büyük sevdalar bitti gönlümde
Dönüp de ardıma bir kez bakmadım

Maziyle avunmam dövmem dizimi
Yağmurlar rüzgârlar siler izimi
Sormayın anlatmam açmam gizimi
Kimsenin kalbine zorla akmadım

Her savaştan ağır yaralar aldım
Büyük acıların içine daldım
Yine yıkılmadım ayakta kaldım
Bir an olsun bile aşktan bıkmadım

Kalbime girenler başıma taçtı
Ben onlara onlar bana muhtaçtı
Kimini ben kovdum kimi de kaçtı
Pire için asla yorgan yakmadım

Çok defa eyvallah ettiğimde var
Aman dileyene yettiğimde var
Ayağına kadar gittiğimde var
Her zaman yağ gibi üste çıkmadım

Kırmadım ömrümde kalp ile hatır
İnadım inattır katırdan katır
Değişmem boynuma vursalar satır
Gönlümü karartıp şimşek çakmadım