Yakmadan Parılda Şiiri - Tem Ren

Sana sarılmak öyle bir an ki.
Ruhum efsunlu kanatlarında sanki.
Yılmadan bir an evvel sarıl da.
Daha fazla yakmadan parılda.

Dayanamıyorum bir an sensizliğe
Yalnızken yükselen viran sessizliğe
Mümkün olsa, bir ben hissetsem seni.
Bir ben bilsem duyulmaz sesini.

Kimse duymaz seni benden başka.
Önce tuttun elimi sürükledin aşka.
Gördü mü kimse ebedi girdabını?
Fotoğrafladılar mı aşkın adabını?

Farketti bilge,kırptı yaşlı gözünü.
Verdi cevabı,kesti özlü sözünü.
Sen istedin iskele her gün farklı boyandı.
Bu sefer kaçmadı gemi, sonsuza dayandı.