Yakma Mumları Karanlıktayım...

YAKMA MUMLARI KARANLIKTAYIM..

Mumları yakmadım bu gece
Gerek yoktu çünkü..
Göremedikten sonra gözlerini,
İflahım kesilir, fersiz kalırım..
Keder yüklediğin gözlerime
... düşünmüyormusun..
anlamıyormusun..
bilmiyormusun..
bu yürek sağırlığı ne..
bu yürek hıncı ne..
bu yürek kasıntısı ne...
bilmiyormusun..
ölüm var..
bilmiyormusun..
tane tane düşüyor yere günler..
görmüyormusun..
teker teker ölüyor sevdiklerimiz..
daha ne..
daha ne..
bu ayrılık ne..
bu hasret neeeee..
bu küskünlük neee..
bu yalnızlık neee...
bu ayrılık neee..
bu kimsesizlik neee...
bu kimsizlik ne...
bu bitişler ne...
terkedişler ne..
algılamıyormusun..
baksana..
mevsimler bile yerlerini terkediyor..
yeni yeni yapraklara gebe ilkbahar..
ya biz..
ya biz..
ya biz..
sensizlikten ölecek miyiz..
dünyayımı bölüp parçaparçaladında
kulaklarına mı tıkadın..
neden duymazsın bu yürek çığlıklarımı..
duymuyormusun sana bağırışlarımı..
duymuyormusun sessiz çığlıklarımı..
hiç mi yüreğine dokunmuyor..
hiç mi onuruna dokunmuyor..
hiçmi utanmıyorsun..
….sana aşık..
sana sevdalı biri son nefesinde..
hiç mi sızlamıyor vicdanın..
hadi dön..
her halinle dön..
her şeyinle dön..
olduğun gibi..
şu halinde..
şimdiki ruhunla..
ne olursan fark etmez...
öylesine kabülüm..
inanmıyorsan..
kanayan gözlerime,
yaralı yüreğime..
sensiz gecelerime, akıttığım yağmurlara..
bir çanak tutsana..
bak sana..
içinde ne var..
ne var..
ne var..
hala bilmiyorsan söyleyeyim..
sen varsın sen..
sen varsın sen..
.... ateşler içinde bu gönül..
sensiz hayatı neylesin bu kul..
hadi dön..
inancın varsa,
musaya, isaya,
muhammede..
yada varsa vicdanına..
..dön...
dağ çiçeğim..
nurum..
ışığım..
gül dalında küskün bülbülüm...
dön..
her şeyinle makbülüm..
her şeyinle kabülüm..
her şeyinle..
inan..
dön ki..
suskunluğumun içinde..
yine sen ol..
sevdamın,
bedeninim..
yüreğimin..
benim..
benim...
benim sahibim yine sen ol..
yalnızca sen..
her zamanki yine tek..
yine muzaffer,
yine galip..
yine hakim..
dön..
dön..
ben bıraktığın gibiyim..
seni sormuyorum..
ya sen.. ya sen demiyorum...
kahrındayım..
günahlarımın suçlusuyum..
sensiz günlerin.. çektim cezasını..
salıver beni..
salı ver..
yine sana uçayım..
yine konayım pencerene...
çok soğuk dışarısı..
alsana beni yanına..
sarsana yine beni eskisi gibi..
hadi.. bir cesaret..
bak..
sen suçlu değilsin..
ben suçluyum..
ama cesur değilim..
biliyorum..
büzüldüm..
üşüdüm..
sensizleştim..
yoksullaştım..
hadi beni alsana..
kurtarsana beni..
bırakmasana beni..
son bir kez..
affet.. son kez.. ama son kez..
yine sana esirim..
yine sen haklısın..
hadi son kez..
al..
ve öldür..
kabülüm...
Her şeye rağmen…
Yine de istemiyorsun..
Yakma mumları..
Karanlıkta kalayım..

İsmail karaçam
26 mart 2005. İstanbul saat.. 23.43..