İnceden bir su akıyor, bir kayanın yarığından.
Öbek öbek çalılar, tek tük ağaçlar, bu atmosfer.
Düzlükte adamlar dolaşıyor, vardır çocukları.
Adamlar nereden geldiler çocukları oluyor.
Ben kim miyim bir kuşum çok korkar çok sıçrar uçarım.
Çoğu canlı boşluğa düşer ben boşluğa çıkarım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta