yürüyorum bilmeden
asırlardan gelen bu yolu
hergün yollanır onca can
uyandırmadan gafilli uykudan
griye boyanmış mevsimler
hepsi sararmış bağ bozumu,
gülümsüyor soğuk toprak kucağını açarak
kavak yellerinde vaveyla.
pencereler kör
soğuk duvarlar ardında
yitirilmiş her çiçeğin kokusu
yalnızlığa karışır
hergün biraz daha eskir zaman
hüzünlenir tebessümler
her şey eskir
biz eskiriz
kış rüzgarı acımaz gözdeki sarkıtlara
başka bir doğum yaklaşıyor
adım
adım…
TajdinK. Ocak 2021 Ankara
Tacettin Kızılboğa
Kayıt Tarihi : 14.1.2021 15:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!