Yaklaşıyor kokuna nefesim Şiiri - Oktay ...

Yaklaşıyor kokuna nefesim…

Yıkılıyor gökyüzü bulutları, düşüyor yaş ormanı toprağa,
Bir koku vuruyor cennet oluyor, nefeslerde hayat yaşıyor,
Bekliyor gözlerim resmini, kare kare görmek istiyor seni
Tut ellerimi uçalım gökyüzüne bir yıldız olalım kayan…

Sevgi arıyor yüreğini beni de çağırıyor bu gece ay çıkmış
Bir bakış kadehi kaldırıyor yıldız gözü selamlıyor ruhunu
Özlüyor tenini bir yalnız kalış ve kayboluş sarıyor ansızın
Atıyor yüzünden mutluluğun sıcaklığını sonbahar düşüyor…

Üşüyorum sensizliğin derin soğuğunda yavaş yavaş gömüyor,
Sisin renksiz yüzü gülüyor yutarken son gülüşümü sessizce,
Varlığım bir mum gibi eriyor gündüz sönüyor gece ışıyor,
Mavi durulmuş bakmıyor mutluluğa sanki özgürlük kaçak…

Arıyor bakışlarım yine sevgiyi arıyor suskun ve mat,
Kayıp umutlara gömülmüş gibi daralmış nefeslerde sıkışıyor aşk,
Yemyeşil tepelere çıkıyor ruhum çıplak ayak ve tenimden süzülerek,
Doruklara dokunuyor ayak izlerim yaklaşıyor kokuna nefesim…

Oktay ÇEKAL
11.05.2013-02.02