Konuşmanın adabını bilmeli insan
Bazen de susmalı...
Kelimeleri harcamadan
Yormadan cümleleri
Kırmadan insanları...
Ne asil bir davranıştır
Ne güzel bir duruştur o öyle...
Yargılamadan,
Sorgulamadan,
Suçlamadan kimseyi...
Kitap gibi sessiz kalarak
Bir o kadar derin...
Boşa nefes tüketmiyorum artık
Bilirim Allah kerim...
Kayıt Tarihi : 5.1.2016 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!