Yakıyorum Şiiri - Ahmet Kurt

Bugün gönlüm nasip aldı,
Türlü dilden okuyorum.
Azdan olup çoğa daldı,
Bülbül oldum şakıyorum,

Renkle doldu cümle alem,
Kainata candan selam,
Hoşa gitsin bütün kelam,
Her matemi döküyorum.

Bunca insan aşka yanmış,
Sevgi ruhu saran canmış,
Kötülüğe neden kanmış,
Diye şaşkın bakıyorum.

Yağmur inse gök yüzünden,
İzi kalır can özünden,
Bayırından dağ, düzünden,
Şimşek gibi çakıyorum,

Yolu gördüm yardan geçen,
Dolu aldım, susuz içen,
Hiç yakıtsız, ışık saçan,
Karanlıktan çıkıyorum,

İster ağla, istersen don,
Gam ve keder solmuş bir fon,
Bundan gayri zahmete son,
Derdi, hüznü yakıyorum.